Amy
De kogels kwamen hard aan, ook al had ik mijn vest aan. Toen ik merkte dat zijn kogels op waren, draaide ik me om en nam zijn pistool, voor de zekerheid, af. het was gedaan. Ik nam mijn handboeien en kon Damien eindelijk overmeesteren. Ik zette zijn handen vast achter zijn rug. "Het is gedaan", zei ik tegen mijn collega's in de combi.
"Goed gedaan", hoorde ik mijn baas zeggen. "Laat ze maar in een rij naar buiten komen, en zeg ze dat ze eerst een medische test moeten laten doen voor ze naar hun familie en vrienden gaan. Er staat een team klaar en de ouders zijn ook ingelicht."
"Oke," antwoordde ik, "over and out"
"Kinderen, jullie mogen nu allemaal in 1 rij rustig achter mij naar buiten gaan. Ik wil geen geduw en ik wil dat niemand meteen naar de mama en de papa loopt. Jullie moeten eerst nog nagekeken worden of jullie niet gewond zijn en of jullie geen trauma hebben. Blijf maar allemaal rustig, er zal niemand meer schieten." De kinderen joelden en sommige begonnen gewoon te wenen van de ontlading. ze begonnen al een rij te vormen en wilden duidelijk zo snel mogelijk naar buiten. Ik duwde Damien voor mij uit en liep naar buiten. Toen ik de school uit kwam, klonk er een luit applaus. Het plein stond ondertussen vol mensen en er waren ook camera's. Ik liep meteen naar de combi, maar zelfs dat kon ik niet meer doen zonder 20 microfoons in mijn gezicht te krijgen. Mijn collega's probeerden de pers weg te houden en er werden hekken gezet om de kinderen af te schermen. Ze gingen in een rijtje naar de verpleegkundigen en dat was het laatste wat ik zal voor de hekken sloten. Ook de camera's konden niets meer zien. Toen ik erin geslaagd was om Damien in de combi te krijgen, reed deze meteen weg. Het was een zware combi met geblindeerde ramen. Damien zou zeker en vast een zware straf krijgen en ik vreesde dat ook Carl gestraft zou worden of toch in ieder geval voor het gerecht zou moeten verschijnen. Mijn collega's konden de pers niet veel langer tegenhouden en dus, zei ik dat ze hen op me los mochten laten. De vragen bleven maar komen. Toen het dan eindelijk gedaan was, werd ook ik begeleid om met een gespecialiseerde psychologe te gaan praten. Alles bleek nog in orde te zijn met mijn geestelijke toestand en ik mocht naar huis. Ik ben politie gebleven en sterker geworden uit deze vreselijke ervaring.
Wat er met de kinderen is gebeurd? Wel, de meesten kregen lang psychologische hulp, maar hielden er voor de rest niet zo veel van over.
Elena Stuward kreeg een zware dreun tegen haar hoofd, die voor een lichte hersenschudding zorgde, waardoor ze wel even buiten westen was. Ze heeft zich nog verder verzet, maar is dan uiteindelijk naar buiten gevoerd en meteen naar het ziekenhuis gebracht voor verder onderzoek. Sinds dien heeft ze vaak hoofdpijn. Na enkele maanden in therapie heeft ze haar leven weer op het juiste spoor gezet en later ging ze Damien af en toe bezoeken in de gevangenis, aangezien ze gevoelens voor hem heeft gekregen.
Marie Crendal werd in de buik geschoten en verzorgt door Elena en daarna door Mieke. Ze werd als tweede uit de school geëvacueerd en is ook meteen naar het ziekenhuis gebracht. Daar is ze nog eens geopereerd en na een week mocht ze naar huis.
Mieke Kreeg als eerste een schot in de rug en werd in de school zelf op een snelle manier aan deze wonde verzorgd. Ze werd verkracht door Carl en zwaar aangepakt door Damien. Ze is zelf ook verliefd geworden op Carl en is samen met hem afgevoerd naar het ziekenhuis. Daar hebben ze nog een operatie aan haar schotwonde moeten uitvoeren. Door de harde aanpak van Damien had ze twee gebroken ribben, die normaal genezen zijn. Ze was ook zwanger van Carl en heeft het kind gehouden. Ze hebben hem Zino gedoopt. Ze heeft voor de verkrachting geen klacht ingediend. Toen ze uit het ziekenhuis ontslagen werd heeft ze nog een tijdje in het weeshuis gezeten, tot Carl ook genezen was en de voogdij voor haar in orde had gebracht. Ze heeft haar school uitgedaan en is daarna kunstenaar en schrijfster geworden. Toen ze achttien was, is ze getrouwd met Carl. Ze bleef ook contact houden met Marie, Elena en Remus.
Emma Washington heeft zich stik gehouden en is op het einde in actie geschoten. Door Mieke naar buiten te dragen, is ze eerder geëvacueerd geweest dan andere kinderen die het meer nodig hadden. Ze had geen verwondingen overgehouden maar is wel een jaar in therapie moeten gaan om het trauma te verwerken.
Remus kreeg een schot in zijn been en heeft hierdoor en ook door het vele vechten en doen veel bloed verloren. Hij is opgenomen in het ziekenhuis, maar mocht drie dagen later alweer naar huis, met het voorschrift hem rustig te houden. Hij is contact blijven houden met Elena, Mieke, Marie en Carl.
Het nog levende meisje dat tussen de lijkenhoop was uitgehaald was de eerste die de school kon verlaten en is meteen in kritieke toestand naar het ziekenhuis gebracht. Ze heeft twee maand in coma gelegen, maar is er dan stilletjes aan terug bovenop geraakt.
Hoe de verschillende gijzelnemers ervan af gekomen zijn:
Carl Dell Mundo Deed eerst mee met de gijzeling, maar eenmaal begonnen, had hij al snel spijt. Hij heeft Mieke verkracht en is daarvoor hardhandig aangepakt door Remus. Daarna krijgt hij ook nog een dreun van Damien. Hij heeft hierdoor een gebroken neus en een gekneusde kaak. Aan deze verwondingen houd hij niet over. Hij werd tijdens de gijzeling ook verliefd op Mieke. Hij werd ook nog in het oor geschoten door Benjamin en in de schouder door Damien. Hij verloor hierdoor veel bloed waardoor hij uiteindelijk het bewustzijn verloor en in coma lag. Hij heeft twee dagen in coma gelegen en in totaal vier dagen in kritieke toestand gelegen. Hij heeft dan nog een tijdje op de intensieve zorgen gelegen en nadat hij dan nog eens een week voor observatie in het ziekenhuis moest blijven mocht hij naar huis. Daar moest hij ook mee naar het proces, waar hij, dankzij een goede advocaat, enkel een geldboete van in totaal €2000 moest betalen aan de familie van de slachtoffers. Hij nam zijn taak als vader van Zino zeer ernstig en werd en goede vader. Hij heeft dan meteen de voogdij aangevraagd voor Mieke en uiteindelijk is het hem dan ook gelukt haar in huis te mogen nemen. Hij is terug bij de politie gaan werken en heeft hierdoor veel levens kunnen redden. Zijn geweten knaagde hierdoor een beetje minder aan hem. Hij bleef in contact met Elena en Remus en via Mieke ook met Marie. Toen hij trouwde met Mieke, had hij de gijzeling achter zich kunnen leggen en begon hij aan een rustig leven met zijn vrouw en kinderen, want Zino bleef niet hun enige kind...
Benjamin kreeg een schot in zijn hand en werd even later door de kaak geschoten door Damien. Hij werd dood teruggevonden in zijn cel. Zelfmoord.
Theodor werd doodgeschoten door door Daniel.
Daniel LaRusso werd vermoord door Remus.
Damien kreeg een schot in de schouder en werd in elkaar geslagen door Remus. Hij houd aan dit laatste een redelijk zware hersenschade over. Door de harde aanpak van Elena is hij ook impotent geworden. Toen de gijzeling afgelopen was, is hij meteen afgevoerd en behandeld voor zijn verwondingen. Hij is door de hersenschade zot geworden en is nooit meer de oude geworden. Hij werd veroordeeld voor levenslange opsluiting en een geldboete van €1 000 000. Hij kreeg regelmatig bezoek van Elena, maar nog werd hij niet meer de oude. Hij stierf aan een hersenbloeding op 35 jarige leeftijd in zijn cel.
