The first Hunger Game

Meisje D12: Jenna Loren: 18:

Ik ben nog steeds kwaad op die domme *** uit het Capitool, misschien zouden ze graag ons plaats innemen, misschien stel ik het voor. Waarschijnlijk, als ik dat ook werkelijk doe, gaan ze er zoveel mogelijk aan doen om me te vermoorden. Ik wil ook bondgenoten, district 11, 10 en 4 misschien, maar voor de rest, die ga ik nog eens moeten zien tijdens de trainingen. Ik haat het Capitool, ik vind sommige mensen eruit wel vriendelijk enzo, het zijn er maar een paar die ik niet echt de leukste -om het beleefd te zeggen- vind omdat ze ons zo onderdrukken.

off: moet je die foto er altijd bijzetten? Of is 1 keer genoeg?

meisje district 8: Catlynn Kant (16 jaar):
Ik voelde me plots vreselijk schuldig en elendig. Maar ook zo gefrustreerd omdat ik niet wist wat ik met Zanzar moest. Hij moest hier toch uitgeraken voordat we in het capitool kwamen? Dan zou iedereen onder de indruk zijn van zijn vastberadenheid en zijn moed om er terug bovenop te komen. En we zouden sponsors krijgen. Als hij zo bleef zou niemand ons sponseren. Als het zo bleef... Plots kwam er een afschuwelijke gedachte in mij op. Hoe durf je dat te denken, zei ik in mezelf. Ik dacht aan mijn plan B, voor als hij er niet uit kwam voordat we in het capitool kwamen. Of laten we zeggen voor het interview. Dan zou ik hem laten en alleen verder gaan. Alleen mijn bondgenoten zoeken en dan zou ik misschien bij de beroeps moeten aankloppen. Ik verafschuwde me omdat ik er alleen al aan gedacht had. 1,2 en 4 waren geen optie. Nee, er is geen plan B. Voorlopig toch niet.

Meisje D1: Caitlin Jenniggan: 18:

"Handsome, ik denk dat we onze eigen weg moeten opgaan tijdens de spelen. Ik heb me trouwens bedacht over de tributen, ik wil de jongen uit 2, 4 en 10, en misschien ook dat meisje uit 10, want die jongen ziet me er zo iemand uit van: 'als je mij wilt moet je ook dat meisje van mijn district'. Niet dat ik daar echt gediend mee ben, maar bon misschien ook de meisjes uit 6 en 11. Daarmee zou ik gediend zijn."

-------Even Later-------

"Handsome, ik heb net een goed gesprek gehad met Oceane, en zij wil dat wij wel een pact vormen, samen met nog een paar anderen. Wat ik nu ga zeggen heb ik ook besproken, en ze is ook akkoord. Ik zweer je, werk me één keer tegen, keer je tegen me,doe iets zonder dat ik je toestemming heb gegeven, doe iets waar ik het niet mee eens ven, luister niet naar de raad die ik je geef om te blijven leven, ga om met andere tributen dan onze bondgenoten, ik keer me tegen je, en geloof me, dàt wil je nìet meemaken. Ik zeg die dingen omdat ik je zo lang mogelijk in leven wil houden, dus ik ben niet gediend met iemand die me continue tegenwerkt. Begrepen?" Handsome knikt, en dan ga ik weg.

Off: was je niet tot de 11de weg, en was Emma niet die uit district 8?

Off: Ja, sorry Amy, k heb weer me u profiel gewerkt. Je had je niet uitgelogd...

jongen district 8: zanzar zeneb (16 jaar):
Ik schrik van Catlynn. Haar stem klinkt diep tot me door en ik voel sinds lang weer emities. Eerst weet uik niet juist wat ze van mij willen, mijn emoties. Ben ik verdrietig en moet ik beginnen wenen of ben ik boos en moet ik tegen haar op beginnen tieren. Ik besluit uiteindelijk om gewoon rustig te blijven en haar te laten tieren.
Dan zegt ze sorry.
De sorry klinkt oprecht en maakt nog iets in me los. Iets vreemd, wat ik niet helemaal kan thuisbrengen. Het is een soort ontroering. Het ene woord raakt me en maakt me warm. Ik vouw mijn armen rond Catlynn heen en begin haar geef haar een knuffel. "Sorry", fluister ik en dan rolt er een traan over mijn wang.

off: ah, oke emma, t is goe, k zal u reactie wissen.
Off: Ja, maar we hebben hier internet en ik zit nu op de pc van een vriendin.

Meisje D12: Jenna Loren: 18:

"Zo, wie wil jij nu in feite, Cedric? Persoonlijk zie ik districten 10, 11 en 3 wel zitten, ik weet dat dat er te veel zijn, maar we kunnen een selectie maken."

meisje district 8: Catlynn Kant (16 jaar):

Zanzar omhelsde me. Ik schrok. Het was een hele verandering, ik bedoel, hij deed iets. Niet gewoon zich verplaatsen, echt het uiten van een emotie, een beweging. Voor het eerst had ik het gevoel dat er iets aan het veranderen was. Ik wist niet goed wat ik moet. "Sorry," zei hij. Sorry, hij zei iets. Het was niet zo speciaal dat hij iets zei, hij zei wel meer dingen, zoals dat ik moest blijven praten en zo. Maar nu was het voor het eerst dat hij geefde om een ander. Ik bedoel, dat ik moest blijven praten, dat was voor hem. Die sorry was voor mij. Hij dacht aan iemand anders, hij dacht ook aan mij. "Het geeft niet," zei ik. Eigelijk geefde het wel, maar dat was nu niet zo belangrijk, hij maakte vooruitgang. "Blijf gewoon volhouden, wil je?" vroeg ik. We keken daarna samen naar de herhalingen.

Meisje D1: Caitlin Jenniggan: 18:

"Handsome, wie wil je nu feitelijk, laat ik dan ook maar eens luisteren naar jouw mening. Jij hebt de mijne al gehoord. Wie weet kan dat handig zijn om jouw mening te horen." Bij dat laatste denk ik: dan weten we al wie we nìet moeten nemen, maar zeg dat niet luidop.

meisje district 8: Catlynn Kant (16 jaar):

Tussen de herhalingen en het interview met de hoofdspelmaker en de president hadden we een uur vrij. Toen ik in de coupé waar we aten een glas water was gaan halen kwam Renbrand naar mij. "Je speelt met vuur meisje." zei hij. Ik keek hem vreemd aan. "Waar heb je het over, we zijn nog niet eens in het capitool." "Kijk," zei hij,"Ik en de burgemeester zouden jou graag zien winnen. Zanzar haalt het daar simpelweg gewoon niet, zeker niet in zijn toestand. Als jij je nu gewoon, zoals trouwens alle andere tributen al bezig zijn, voorbereid en mentaal ook al schrap zet, sta je er zeer goed voor. Verspil je tijd niet met die jongen, het heeft geen zin." Daar ging het dus over. "Luister," zei ik. "Zanzar heeft bij mij in de klas gezeten, ik ken hem, hij geen slecht mens. Ik geef hem niet zomaar op hoor." "Dit gaat ons sponsers kosten," waarschuwde hij. "Niet als Zanzar er tegen de spelen veel beter voor staat, dan gaat het ons zelfs sponsers opleveren," wierp ik tegen. "En wat doet jou denken dat hij er beter zou voorstaan, dat hij uberhaut ooit deftig dat interview zou doorkomen? Ze zullen hem uitlachen, afschrijven en zeker niet hoog schatten. Dit heeft allemaal geen zin." "En toch doen ik het," hield vol. Hierop kwam hij met zijn gezicht dreigend dicht bij het mijne voor hij zei: "Luister goed Catlynn, je mag dan wel een streel voor het oog zijn en, wie weet, nog vechtsbekwaam ook. Maar dit zijn niet meer jou regels, dit zijn de regels van het capitool, en jij ben niets meer als een pion die de regels moet volgen. Ik ga mijn vel niet wagen, vanaf nu gebeurt het op mijn manier." Ik stond perplex. Oke, ik had wel verwacht dat hij mijn tegenspraak niet leuk zou vinden, maar ging hij nu niet een beetje ver? "Geef me een kans," smeekte ik. "Geef me tot het interview, als je dan niet tevreden bent zal ik het volgens jouw regels doen. Beloofd." Hij dacht na. "Goed dan, tot het interview. Ik weet niet of je beseft welke risico's je nu neemt, maar je kiest er zelf voor. Oh ja, nog iets, schreeuw de volgende keer ergens anders wil je, ik zou wel graag de tegenstand bekijken." Hij schonk me nog een vriendelijk lachje en liep weg. Ik dronk mijn glas water in 1 teug uit en ging terug naar het salon.

Meisje D12: Jenna Loren: 18:

"Geef het niet op door die Capitool- kloten, Cedric", zeg ik aan hem. Dit is mijn nieuwe woordje geworden, Capitool- kloten, lekker leuk. Tot dat mens van het Capitool zei dat ik moest stoppen, omdat niet elke Capitoolinwoner een kloot is, en ik bijna wou zeggen dat ze gelijk had, dat er ook klotinnen waren, maar ik heb het dan toch niet gezegd. Ik zie dat Cedric een lijstje heeft opgemaakt:
District 1: Handsome Charming, 13 jaar en Caitlin Jennigan, 18 jaar;
District 2: Rubbon Stone, 15 jaar en Gem Diamond 17 jaar;
District 3: Fred Phone, 15 jaar en Grace Walkman 17 jaar;
District 4: Bjorn Waterfall, 18 jaar en Lizz Fishingtown 12 jaar;
District 5: Viggo Energy, 14 jaar en Lieselore Watson 16 jaar;
District 6: Elijah Propel, 13 jaar en Emilia Gomen 14 jaar;
District 7: Steven Treer, 12 jaar en Rose Paper 15 jaar;
District 8: Zanzar Zeneb, 16 jaar en Cathlynn Kant 16 jaar;
District 9: Michael Weading, 18 jaar en Amaranta Corn 17 jaar;
District 10: Will Sheepedee, 18 jaar en Alyssya Jordan 17 jaar;
District 11: Jamy Treetown, 14 jaar en Niketa Reaps 16 jaar;
District 12: Cedric Coal, 12 jaar en Jenna Loren 18 jaar.
"ik heb onderlijnd welke nuttig zouden kunnen zijn, oké?" Zegt hij dan.
"Die zien er perfect uit, Ced", zeg ik.

Off: zien wij ook wat de president en Jolan zeggen?

Meisje D10: Allyssya Jordan: 17:

"Goed zo, Allyssya", hoor ik Gallixa opgewekt zeggen. "Een 8 is helemaal niet mis, misschien maak je nog wel een kans, misschien ben je toch geen hopeloos geval."
"Dank je voor het compliment dan ik dan zo te zien toch geen hopeloos geval ben", zeg ik lachend.
"Nu ja, heb je die van district 3 gezien? Dat was erger, ik denk, dat als we Will zien, we er zeker van mogen zijn dat we sponsors gaan hebben." Zegt ze, naar mijn zin helemaal doorgedraait.
"Wat vind jij van mijn score, Will?" Vraag ik aan Will. "Ik gok voor jou op een 10 of daarboven, iedereen heeft je graag, Will, weet je?"

off: Ik denk dat je je foto maar 1 keer moet posten.

Jongen district 8: Zanzar Zeneb (16 jaar):
Ik was de hele tijd in het salon blijven zitten en ik was blijven kijken naar de tweede herhaling. ik had veel gemist van de eerste keer en blijkbaar had Cathlynn me genoeg geraakt om niet meer weg te zinken. Voorlopig.
Nu komt ze terug bij me zitten in de zetel. Ze ziet er nogal geprikkeld uit, dus ik zwijg. Dan begint het interview. Ik probeer mijn hoofd erbij te halen en probeer me een beeld te vormen van hoe de arena er zou kunnen uitzien. Ik heb hoofdpijn gekregen wanneer de presentator, de hoofdspelmaker en de president beginnen met het uitdelen van punten. Ik zucht heel diep, duw even op mijn slapen en slaag mijn hoofd naar achteren. Als oefening voor mezelf verplicht ik mezelf een punt te geven aan de tributen, voordat de president en de hoofdspelmaker dat doen. Dan kan ik vergelijken. Ik weet niet wat voor nut het kan hebben.
Cedric Coal, neen, die gaat het niet halen. Misschien een 3. Ik hoor de commentaren en ben het er eigenlijk wel mee eens, met wat de hoofdspelmaker zegt. Misschien is hij wel slim. Ik verplicht mezelf om niet enkel op kracht af te gaan. Dan zie ik dat het resultaat toch hetzelfde is. De volgende dan maar. Steven Treer. Een 4 denk ik bij mezelf. Hij ziet er niet speciaal slim uit en hij is een van de jongsten. Dan merk ik dat ze spreken over welke specialiteit de districten hebben. Misschien moet ik daar ook maar rekening mee gaan houden. En toch heb ik hetzelfde punt als zij geven. De volgende is Lizz Fishingtown. Ze ziet er best wel een pittig meisje uit. Naar wat ik gezien heb bij de boete, kwam ze ook minder angstig over als de twee vorigen. Ik besluit haar toch maar een 5 te geven. Ik merk dat ik aan het optellen ben, dus ik denk nog eens. Vis. Ze kan waarschijnlijk zwemmen. Dat is al een sterk puntje voor. Ik besluit dan toch om haar een 6 te geven. Weer het ik hetzelfde punt. Ik krijg weer zo'n raar gevoel. Ik denk dat het iets van zelfwaardering of trots is. Of misschien zelfvertrouwen of kracht. Ik haal mijn hoofd weer bij de les en zie dat de volgende Elijah Propel is. Hij ziet er niet echt speciaal uit en bij zijn district kan ik me niet meteen iets voorstellen van dingen die hij zou moeten kunnen of weten. Ik twijfel tussen een 5 en een 6 wanneer de hoofdspelmaker een 2 zegt als definitief punt. De volgende foto verschijnt alweer en ik krijg de indruk dat dat punt laag was. Handsome Charming is de volgende. Niet echt iets speciaals. Ik gok op een 5, omdat hij wel een beetje spieren heeft. Met de commentaar ben ik het niet eens. Ik zie niet echt in waarom hij er zo slim zou moeten uitzien. Hij ziet er enkel heel zelfverzekerd uit. Ik voel weer een nieuwe emotie. Deze keer is hij niet echt prettig. Irritatie. Zijn punt is een 7. Ik besef plots dat hier meer achter zit dan louter commentaar geven. Ze hebben nu al lievelingen. De volgende is Jamy Treetown. Op de een of de andere manier vind ik het best een sympathiek gezicht. Ik denk niet dat hij slap is en evenmin dom. Ik geef hem dan toch een 7 omdat de vorige ook zo hoog had en veel minder was dan deze. Een 6.
De volgende is Emilia Gomen. Als je het zo in volgorde ziet, merk je wel meteen welke districten het zwakst zijn. Ik besluit dat zij op een 6 land, omdat ze me er niet echt slecht of goed uitziet. Het wordt een 7. De volgende is Viggo Energy. Ook kijk energie kan ik me niet zo meteen iets voorstellen van wat die kinderen moeten kunnen. Ik veronderstel dat het iets met techniek en weinig met natuur is, dus besluit ik hem een 5 te geven. het wordt weer een 6. Fred Phone is dan weer iemand waarbij ik zou zeggen dat hij een perfecte entertainer zou kunnen zijn, maar absoluut geen tribuut. Ik besluit hem toch een 6 te geven omdat ik denk dat hij een sterke moreel heeft. Ik zit er terug pal op. De volgende is Rubbon Stone. Ik vind hem wel best een stevige keren en besluit dat hij een 7 kan krijgen. Het wordt een 9 en ik zie dat het weer een favoriet is. Natuurlijk, district 2. Niketa Reaps is de volgende. Ik schat haar wel redelijk hoog. Ze ziet er redelijk sterk uit. Ik kijk naar Cathlynn en vrees dat Niketa sterker is dan zij. Ik besluit een 8 te geven. Ik bedenk me daarnaast ook dat Cathlynn toen we jong waren eens zo'n dreun tegen mijn kaak had gegeven dat die gebarsten was. Ik heb dus wel al een punt voor haar in mijn hoofd. Niketa krijgt een 8. Hetgeen wat ik dacht. Dan komt Lieselore Watson. Ik herrinner me nog dat ze mank was en durf haar dus eigenlijk maar een 5 geven. Maar dan bedenk ik dat ze er ook wel een harde tante uitziet. Ik besluit het uiteindelijk te houden op 6. En ja hoor. Het is alweer 6. De volgende zit naast me. Cathlynn Kant. Ik zou haar een 9 geven. En ik zit er opnieuw pal op. Mijn hoofdpijn begint echt te branden en even wordt het zwart voor mijn ogen. Maar zonder in paniek te geraken, andem ik heel diep in en uit en druk ik mijn handen tegen mijn voorhoofd, net op de plaats waar het zeer doet. De volgende tribuut ben ik. Ik durf mezelf maar een 5 geven. Als ik het volhoud en misschien nog iets beter word, kan ik misschien nog wel iets uitrichten. Als ik ten minste die hoofdpijn niet heb ik de arena. Het punt is uiteindelijk een 10. Zonder er erg in te hebben laat ik een geluidje van verbazing over mijn lippen komen dat klinkt als "Heuh??"

Off: Oké, aangepast

Jongen district 9: Michael Weading (18 jaar):

"Ik denk dat jullie het kunnen redden zonder. Het gaat alleen wat moeilijker zijn", zegt Helga.
"Dat weet ik nog zo niet", werpt mijn vader tegen.
"Hoezo, Charles? Ga jij mij zeggen dat ze zonder bondgenoten beter af zijn dan met?", vraagt Helga ongelovig.
"Neen, dat wil ik niet beweren. Ik wil enkel zeggen dat het niet zo zeer moeilijker moet zijn zonder bondgenoten. Zonder bondgenoten sta je natuurlijk maar met twee tegenover een grotere groep en als in die troep dan nog eens bondgenoten zijn gesloten, dan kan je er veel in eens tegen je krijgen. Maar met bondgenoten weet je steeds dat er maar een kan winnen en dat je uiteindelijk je bondgenoten zal moeten vermoorden. Ik ken mijn zoon goed genoeg om te weten dat hij niemand dood die hem nooit iets kwaad heeft gedaan en ik denk over Amaranta het zelfde. Langst de andere kant heb je dat ook een beetje als je met twee bent. Als alles goed loopt, verliezen jullie elkaar niet. Maar dan? Hoe gaat het verhaaltje dan verder?" Hij loopt rond terwijl hij spreekt en stopt vlak naast mij. "Je kan haar niet voor eeuwig beschermen, Michael", fluistert hij zo stil dat enkel ik het hoor. Ik besef dit ook, maar nu pas kan ik het luidop in mijn hoofd zeggen. Amaranta mag in geen geval schuldgevoelens hebben. In de toon waarop mijn vader tegen me sprak, besef ik ook dat hij me meer wil vertellen. Zonder dat Amaranta het hoort. Maar hoe. Ik Wil haar niet loslaten. "Ik ga even naar het toilet", zeg ik uiteindelijk. Liegen doe ik niet. Ik vertel alleen niet alles. Ik geef Amaranta een kus en loop naar de wc en als ik terug uit het kleinste kamertje kom, trekt mijn vader me meteen mee naar zijn vertrek en draait de deur op slot. "Je kan haar niet voor eeuwig beschermen! Dat gaan nu eenmaal niet en dat weet je. Je zal iemand moeten vertrouwen. Ik hoop dat je Will goed genoeg zal kunnen vertrouwen. Je zal hem nodig hebben. Hij zal er moeten zijn om Amaranta veilig te houden en om jou met een gerust hart heen te laten gaan. Je moet hem zo goed vertrouwen dat je weet dat als je dood gaat, hij er zal zijn voor Amaranta, op elk vlak."
Dat laatste raakt me diep in mijn hart. Zo diep dat mijn gezicht ervan vertrekt.
"Ja, inderdaad", zegt mijn vader, die het ook gezien heeft. "Zorg ervoor dat Amaranta veilig is, ga dan samen met Will weg op jacht of wat dan ook. Zorg dat Will blijft leven en offer je leven voor hem op maar zorg er wel voor dat iemand of iets jou dood. Zo zorg je ervoor dat Amaranta geen schuldgevoel krijgt. Leg dit plan ook duidelijk aan Will uit. Ik wil niet dat je steken laat vallen. Ik heb Will goed in het oog gehouden en ik denk dat je hem wel zal kunnen vertrouwen. Zo niet, zoek dan iemand die je wél kan vertrouwen. Als je niemand vind, zorg dan dat jullie twee als laatste overblijven. Als je dat lukt, zorg er dan voor dat je door een 'ongeluk' om het leven komt. gooi jezelf desnoods van een klif af. Zorg dat zij diegene is die terugkeert." Ik knik om aan te geven dat ik het gesnapt heb. Mijn vader draait de sleutel veer op en laat me naar buiten. Hij zelf blijft nog even zitten. Ik loop rechtstreeks naar Amaranta terug en neem haar meteen weer in mijn armen. Ik begin nu al te bidden aan de goden dat het me zal lukken.

meisje district 8: Catlynn Kant (16 jaar):

Ik krijg een 9, daar ben ik blij mee, het is beter als ik had verwacht. Nu moet ik alleen de verwachtingen waarmaken. Als ik zie dat Zanzar zo een hoge punten krijgt ben ik opgetogen. Als hij nu deftig oogt in het capitool kan dat ons veel sponsers opleveren. "Dat is goed nieuws." zeg ik. "Niet?" De burgemeester knikt, maar Renbrandt ziet er niet zo tervreden uit. Hij had de score van Zanzar liever wat lager gezien. "Kon beter." zei hij. Ik reageer er niet op. "Zie je Zanzar, zelfs die mensen in het capitool geloven in je kunnen. Ik geloof in je kunnen, nu is het aan jou om het te bewijzen."

Meisje D1: Caitlin Jenniggan: 18:

Ik zit nog steeds te wachten op mijn score, die van Handsome zal ik straks op het grote overzicht wel nog eens zien. Ik hoop toch zeker op een 8, dat is voor mij het minimum.
"Zo, Caitlin", zegt Oceane, "nu hebben we toch al een deftig beeld van de meesten, er moeten er niet veel meer komen. Dat meisje uit 2, met haar 11 zou ik proberen te krijgen, die ziet er goed uit. We hebben hen uiteraard nog niet zien vechten, dus er kunnen nog aanpassingen komen, maar ik zou het in ieder geval proberen, goed?"
"Oké", zeg ik tegen haar.

Presentator: Marvin (18 jaar):
“Oke, dan hebben ze een zwakke plak”, zegt de president. Ik zou wel kunnen zuchten, maar ik doe het niet. In de plaats daarvan verstop ik mijn afschuw voor deze opmerking onder een lachje en ook Jolan lacht mee. “Ja, inderdaad”, zegt hij. “En het lijkt me wel een redelijk grote. Ze kunnen het moeilijk allebij overleven.”
“Ik zou, alleen al om die rede, haar maar een 5 geven”, zegt de president.
“Ach, zo slecht gaat ze het ook weer niet doen. Ik geen haar een 8”, sust Jolan.
“Dan zal het een 7 worden”, zeg ik vrolijk, al weet ik dat ze een hoger punt zou verdienen.
“De volgende dan. Jenna Loren, 18 jaar, district 12”, zeg ik glimlachend. Hoe verder de avond vorderd, hoe meer ik begin te vrezen dat ik morge een grote kramp ga hebben in mijn kaakspieren.
“Neen, zij gaat het ook niet worden”, zegt de president.
“En waarom lijkt u daar zo zeker van te zijn?”, vraagt Jolan.
“Vuil, mager en ze komt uit district 12. Moet ik er een tekening bij maken soms?”, zegt de president half lachend half spottend.
“Ja, het is wel waar dat ze er niet erg sterk uit ziet. Maar daarnaast heeft ze nu wel een week de tijd om krachten op te doen en te eten en te oefenen”, zegt Jolan.
“Dat is niet genoeg. Een week is te kort voor haar om even sterk of sterker te worden dan de meeste anderen. Ze is sowieso de zwakste van haar leeftijd, zo niet, de zwakste van het hele tweede deel tributen die we vandaag zien. Zelfs Niketa Reaps zou haar met gemak verslaan”, zegt de president. Ik heb de drang om aan deze discutie snel een einde te maken en dus zeg ik: “Een hoog punt zal ze dus niet krijgen van u?”
“Hooguit een 4”, zegt de president.
“Ik zou haar zelfs een 10 durven geven!”, zegt Jolan redelijk van zijn stuk.
“Dan zullen we het houden op een 7”, zeg ik en al snel verschijnt de volgende op het scherm.
“Bjorn Waterfall, 18 jaar oud en uit district 4”, zeg ik, met een stem waar veel verwachtingen in zitten. Ik verwacht een hoog punt, aangezien Lizz een favorietje leek te zijn.
“Die is echt gewoon te gek”, zegt Jolan meteen. “Hij ziet er sterk uit en hij is een van de oudsten. Hij is volgens mij ook niet van de domsten.”
“Volgens mij is hij homo”, zegt de president kort. Oke, ja, daar had ik geen rekening mee gehouden. Nu nog steeds zijn homo's niet de meest geliefde mensen in het Capitool.
“Wat maakt dat nu uit?”, vraag ik, om het punt nog omhoog te krijgen. “Een van de beste artiesten in heel Panem is homo.”
“Dat is inderdaad waar. We moeten niet oordelen op mensen hun aard”, zegt de president. “Ik zal hem dat toch een 10 geven.”
“Voor mij eerder een 12”, zegt Jolan.
“Dan wordt het dus een 11”, zeg ik blij.

Meisje D12: Jenna Lorren: 18:

"Oké, ze mogen ons dus echt niet in het Capitool. Dat ik niet meer krijg dan een 7 is wel logisch, dat zou ik ook gedaan hebben moest ik zo iemand gezien hebben, of misschien nog minder. Ik ben dan ook niet van plan om uit die klote- arena te komen, maar om mijn leven te geven voor anderen en ik geef toe, ik zie er dan ook niet echt sterk uit, en om eerlijk te zijn, ben ik dat ook niet. Maar om zo te oordelen, gewoon omdat we uit 12 komen, dat is erover."
"Ze hebben wel gelijk hoor Jenna, district 12 is niet onmiddellijk het sterkste district, 1 en 2 zien er sterk uit, en pak dan die jongen van 4 en 10, heb je die wel al eens goed bekeken?" Vraag Ellénya.
"Ja, Ellénya, ik zeg toch niet dat ze geen gelijk hebben, ik en Ced zijn allebei niet de sterkste, maar om gewoon zo te oordelen, aangezien we uit district 12 komen, is er over."

Presentator: Marvin (18 jaar):
“ Caitlin Jennigan, 18 jaar, district 1”, zeg ik bij het zien van de volgende foto.
“Ja, die gaat duidelijk als een van de laatste overblijven”, zegt Jolan.
“Ik denk zelfs dat ze grote kans maakt om te winnen”, doet de president er nog een schapje bovenop. “Ze ziet er sterk en slim uit en met de juiste training en strategie, zal ze met gemak weten te overleven.”
“Er zijn natuurlijk nog wel enkele sterke tributen, maar zij maakt zeker een kans. Ik zou haar een 11 geven”, zegt Jolan, niet volledig overtuigt.
“Ik vind dat ze zeker een 12 verdiend”, zegt de president.
“Dan zal de keuze aan mij liggen”, zeg ik vrolijk. “Ik ga mee met”, ik zwijg even om de spanning op te bouwen. Dan zeg ik: “President Dust. Ik ga ook voor de 12”
“Een 12 zal het zijn dan”, glimlacht de president.
“Wie is de volgende?”, vraagt Jolan.
“We zullen eens kijken”, zeg ik en ik kijk naar het scherm waar de voorlaatste tribuut op verschijnt.
“Het is Michael Weading, 18 jaar en afkomstig uit district 9”, zeg ik bij het zien van de foto.
“Ah, het mannelijke deel van het koppeltje”, zegt Jolan geamuseerd.
“De vorige had maar een 7, als ik me niet vergis”, zegt de president.
“Ik zou hem toch iets hoger geven. Hij is een jongen, de tweede oudste en goed gebouwd”, zegt Jolan.
“Dat is waar, maar hij heeft nog steeds die zwakke plek”, argumenteerd de president.
“Zonder die zwakke plek zou hij volgens mij nog wel als een van de twee laatste overgebleven zijn”, zegt Jolan.
“Ja, hij zou dan zeker in de laatste strijd gezeten hebben, maar ik vrees dat ze die zwakke plek nu eenmaal hebben, en dus durf ik niet meer geven dan een 7”, zegt de president.
“Ik denk toch dat hij meer verdient dan zijn liefje. Ik zou haar een 9 geven”, zegt Jolan.
“Ertussenin dan”, zeg ik vrolijk. “Michael Weading krijgt 8 punten.” Er komt weer een applaus en de laatste foto verschijnt.
“Zelfs zonder te kijken kan ik al zo zeggen dat de laatste en dus de oudste tribuut van de aller eerste hongerspelen, Will Sheepedee is. 18 jaar en afkomstig uit, voor wie het nu nog steeds niet zou weten, district 10”, zeg ik en meteen wordt het publiek al wild. Ze joelen en ze klappen. Ze hebben duidelijk hun favoriet gekozen.
“Ze zijn nog niet in het Capitool en hij krijgt nu al zo'n groot applaus”, glimlacht de president.
“Ik denk dat we echt veel van hem mogen verwachten. Ik heb al gemerkt dat hij slim is”, zegt Jolan.
“Wat denken jullie dat hij met die zin bedoelde 'Ik win op mijn eigen manier'?”, vraag ik.
“Wel, ik denk dat hij daarmee bewijst dat hij al nagedacht heeft”, zegt Jolan. “Hij heeft zich niet zomaar aangeboden, hij heeft een plan. Hij weet dat hij dit kan winnen.”
“En denk jij dat ook? Dat hij gaat winnen?”, vraag ik.
“Zeker weten. Sterk, sluw en uitermate slim. Hij gaat zijn spelletje winnen, al weet ik nog niet hoe hij het zal spelen”, zegt Jolan vastbesloten en duidelijk overtuigt om Will een 12 te geven.
“Hoe denkt u erover, meneer de president?”, vraag ik, om hem ook in het gesprek te betrekken.
“Ik denk, neen ik weet, dat Jolan me zojuist de woorden uit de mond heeft genomen”, zegt de president. “Hij is een geboren winnaar. Ik weet niet goed wat zijn voorgeschiedenis is, maar ik weet wel dat hij het zal maken. Hij is nu al beroemd. Terwijl de meeste mensen in Panem een groot deel van de namen al vergeten is, kent iedereen de naam van deze knaap nog. Will Sheepedee zal ons niet teleur stellen.”
“En toch denk ik dat hij ons nog steeds kan verrassen, ondanks onze hoge verwachtingen”, zegt Jolan.
“Neen, hij wordt de winnaar, zo zeker als wat. Ik geef hem een 12”, zegt de president.
“Ik ga met u mee”, zegt Jolan. “Hij verdient zeker weten een 12.”
“Woorden vol met lof en een eensgezinde 12! Dames en heren, graag een groot applaus voor onze laatste tribuut, onze oudste tribuut en de tribuut met de hoogste schoren, Will Sheepedee!”
Het publiek gaat uit zijn dak en ondertussen zijn ze achter de schermen bezig met punten onder de foto's te zetten. Ik hoor een stem in mijn oortje zeggen dat ze klaar zijn en maan het publiek tot stilte. “Oke, dan krijgen we nu per district nog eens de punten van al onze tributen te zien”, zeg ik met mijn mooiste glimlach op.
“District 1.”
De foto van Handsome Charming vertoont zijn naam, zijn district en 7 punten.
“District 2.”
De foto van Gem Diamond vertoont 11 punten.
“District 3”
Fred Phone's Foto vertoont 6 punten.
“District 4”

“District 5”
Viggo Energy 6 punten.
“District 6”
Elijah Propel, 2 punten.
“District 7”
Rose Paper, 8 punten.
“District 8”

“District 9”

“District 10”

“District 11”

“District 12”
Cedric Coal, 3 punten.
"Geef ze nog eens een daverend applaus, de tributen!" Het publiek applaudisseert luid en als ze weer stil zijn roep ik: "En geef ook mijn twee gasten nog een daverend applaus, Jolan, de hoofdspelmaker!" - een groot applaus - "En President Dust!", - een nog groter Applaus - "En geef uzelf ook maar een daverend applaus, want jullie waren een fantastisch publiek! Merci allemaal!"
Er weergalmt een gigantisch applaus en enkele beginnen mijn naam te roepen. Na een tijdje roept heel de zaal in koor: "Marvin, Marvin, Marvin!" De tune van het programma klinkt weer en daarna verschijnt het teken van het Capitool en begint het volkslied te spelen. Ik kan eindelijk gaan slapen.

Meisje D1: Caitlin Jenniggan: 18:

"Aaaaah!" Schreeuw ik uit. "Een 12! We zijn maar met 2 die een 12 hebben!"
"Prachtig, Caitlin!" Roept Oceane gek van blijdschap.
"Dit had ik eerlijk gezegd niet verwacht", zeg ik hysterisch.
"Nu maak je pas werkelijk kans om te winnen, Caitlin", zegt Oceane, "ik denk dat je eerste sponsors nu zeker binnen zijn, heel goed gedaan, Caitlin."

Meisje D10: Allyssya Jordan: 17:

"Woooow, Will, zalig, een 12. Er zijn maar 2 mensen die een 12 hebben, dat is echt wel prachtig hoor."

Jongen 10: Will Sheepedee (18 jaar):
"Tja, ik vrees wel dat ik hen nog stevig ga kunnen verrassen", zucht ik, niet echt onder de indruk. Ik heb misschien wel de hoogte score, maar dat betekend ook dat de andere tributen me sneller als concurrent gaan zien. Ik loop al gevaar en ik ben nog niet eens in het Capitool.
"Je gaat veel sponsors hebben", zegt Gallixa vrolijk.
"De sponsoring van mij en van Allyssya komen samen in een grote pot en jij beslist wie wat krijgt, is het niet?", vraag ik aan de burgemeester.
"Ja, zo is dat, waarom?", vraagt de burgemeester.
"Ik wil dat je de sponsorringen gebruikt voor Allyssya en niet voor mij", zeg ik. "Zij heeft het meer nodig dan ik."

Meisje D10: Allyssya Jordan: 17:

"Waarom zou ik het meer nodig hebben dan jij? Jij maakt veel meer kans om te winnen, grijp ze dan, ik denk dat iedereen er beter vanaf zou komen moest jij winnen dan ik, zo te zien mag Dust me niet."

Jongen district 10: Will Sheepedee (18 jaar):
"Ik meende wat ik zei, Allyssya, ik wil niet winnen", zeg ik op een fluistertoon, zodat enkel zij het kan horen. "Ik heb niemand thuis, jij wel. Jij verdiend een overwinning meer dan ik. Ik wil bondgenoten zodat ik jou beter kan beschermen. Ik ga niet terug naar huis. Snap je nog steeds niet wat ik bedoel met 'Ik win op mijn eigen manier'? Ik ben gewonnen als ik jou kan redden."

Meisje D10: Allyssya Jordan; 17:

Ik sta versteld van zijn antwoord, ik had nooit zo over zijn antwoord nagedacht, en waarschijnlijk had ik dat ook nooit gedaan als hij het me niet nu had gezegd. Dus zeg ik, op een even zachte toon:
"Waarom? Ik bedoel, als jij het kan redden, waarom probeer je het dan niet, thuis zijn er ook mensen die je graag mogen hoor. En daarbovenop, als het dan toch mislukt, je plan, dat ik doodga, probeer dan alstublieft zelf te winnen, district 10 gaat er meer baat bij hebben als ik dood ben, dat jij dan wint, dan een ander district."