The first Hunger Game

meisje District 6: Emilia Gomen (14 jaar):
Wanneer het ontbijt gedaan is, gaan we in de zitkamer zitten, om de anderen al zien toe te komen. Het eerste district is net voorbij.

jongen District 8: Zanzar Zeneb (16 jaar):
Ik zucht opnieuw. "jij verdient het. Zorg ervoor dat je wint. Wat er ook met mij gebeurt. Met Kasim ben ik bijna alles verloren, behalve mijn zusje. Beloof me dat als je thuis komt, je voor haar zal zorgen." Ik kijk haar strak aan en verwacht dat ze haar hoofd zal draaien en ook in mijn ogen zal kijken. Ons zusje was alles voor Kasim en mij. Wij zouden allebei ons leven voor haar geven. Ik hoop dat Catlynn dat beseft. Als ze niet voor zichzelf wil winnen moet ze voor ons winnen. Voor mij, maar vooral voor Kasim.

Jongen District 9: Michael Weading (18 jaar):
Ik hoor heel subtiel in Amaranta's stem dat ze het niet volledig meent. Het is wel zo subtiel dat enkel ik het kan horen. Tja, ik ken haar veel te goed denk ik.
Ik vind het eigenlijk best een komisch zicht, onze outfits. We passen nu echt volledig bij elkaar. Ik vind het best tof, maar nogal flachie. Ik zou thuis nooit zo iets fel hebben aangetrokken. Bij Amaranta vond ik het echt wel mooi staan. Het was niet sexy, maar echt mooi.

meisje district 8: Catlynn Kant (16 jaar):
Ik keek Zanzar aan. "Doe dat niet." Hij keek me een beetje onbegrijpend aan. "Zeggen dat ik het verdien. Want dat is niet zo. Ik heb gewoon het geluk dat er van die geweldige mensen als Kasim en jij zijn die mij zien voor wie ik echt ben en niet voor wie ik lijk te zijn. Ik wil niet dat je jezelf opgeeft voor mij. Dat je opgeeft. We kunnen het allebei redden." zeg ik hoopvol maar zelf niet overtuigd van mijn woorden. Ik weet dat Kasim nu zou vloeken en zeggen dat ik hem gewoon moet bedanken. Of misschien zou hij zeggen dat dat weer typisch mij is.
"Maar als ik het wordt. Die overleefd bedoel ik. Dan zal ik alles doen om je zusje te helpen. Beloofd."

jongen District 8: Zanzar Zeneb (16 jaar):
"Wil je dat? Wil je samen met mij als laatste overblijven? En wat dan? Ga jij mij vermoorden? Ik ga jou niet vermoorden, daar mag je zeker van zijn. Maar al jij zo graag wil dat ik blijf leven tot wij twee de enige zijn die overblijven, mij goed, ik hou je niet tegen, maar ik waarschuw je, jij zal mij dan moeten vermoorden. Als je dat kan, zal ik mijn best doen te blijven leven tot we als laatste overblijven, al is dat enkel mijn dood uitstellen.Ik zal blijven leven omdat jij dat wil. En daarbij, je zegt het zelf. Jij verdient het om te winnen, om te blijven leven. Kasim en ik zien jou voor wie je echt bent en niet voor wie je lijkt te zijn. Dat is zo. Wij zien jou als een fantastisch meisje, die het verdient te blijven leven. Net daarom moet je blijven leven. Om te tonen aan de mensen hoeveel je waard bent. Want jij verdient het", antwoord ik. Ik krijg de indruk dat ze erg in de war is. Ze zegt dat ze het niet verdient, maar dan weer wel, aangezien ze zegt dat wij heer zien voor wie ze echt is. Ik zucht en blijf haar aankijken, in de hoop ze instemt met mijn plan dat ik haar zal helpen, maar zal sterven voor we alleen overblijven.

meisje district 8: Catlynn Kant (16 jaar):

"Een lief meisje zijn wilt niet zeggen dat je het verdient te winnen. Ik ben zeker dat ik niet het enige lieve meisje ben." zeg ik. "Ik wil er even niet over nadenken." Ik stond recht en liep naar mijn kamer. Wat moest ik doen? Wou ik dat hij zich opgaf voor mij? Want dat deed hij nu. Ik wou niet sterven. Maar ik wou ook niet dat hij stierf. Er kon nog zoveel gebeuren.
Ik keek op de klok. 9u20. Nog twee uur voor we zouden aankomen. Ik deed de deur achter mij op slot. Een voorzorgsmaatregel die ik nu altijd nam als ik ergens alleen was.
Ik wist niet goed wat te doen. Dus vroeg ik Kasim om raad.
"Lieve, lieve Kasim. Ik mis je nog altijd. Ik weet nu dat ik je broer kan vertrouwen. Hij is terug bij zijn positieven na gisterenavond. Maar moet hij echt sterven? Ik bedoel. Je hebt je zus nog, ik zal voor haar zorgen als ik diegene ben die overblijft. Maar wat als dat niet zo is? Wat als we allebei sterven? Ik wou dat je hier was. Om me eens goed vast te pakken. Zodat ik terug vertrouwen kon vinden in je armen.
Kan je nog iets doen voor mij? Kan je mij helpen om er niet zo veel over na te denken. Over wat er gaat gebeuren bedoel ik. Ik word er gek van als ik er te veel over nadenk. Bedankt voor de steun die je me al gegeven hebt. Het heeft echt geholpen."
Ik sloot mijn gebed af met een kruisteken ik keek gewoon naar buiten.
Het landschap zoefde voorbij....

Marvin:
"En wat heeft Caitlin een mooie jurk aan", zeg ik overtuigend. "Een beetje simpel, maar wel heel mooi." Er is gejuich en geklap. "Hoor dat gejoel, ze hebben nu al fans." Ze lopen door de mensenmassa en worden meegenomen in een geblindeerde auto naar het trainingscentrum waar ze zullen klaargemaakt worden voor de openingsceremonie. "En daar gaan ze. Ze stappen nu in de geblindeerde auto en vertrekken. De auto heeft een beetje moeite met het wegrijden. Mensen, ga eens aan de kant", ik zeg het toch, al weet ik dat die mensen op wie ik het heb me niet meer horen. De auto kan door. "En daar gaan ze. Ik ben benieuwt wat hun styliste voor hen in petto heeft." Ik krijg binnen dat de volgende trein binnenkomt en reageer meteen. "En de volgende is alweer aan het binnenkomen. De tributentrein van district 2. Ik zie de trein binnenrijden in het station en hij komt tot stilstand." Het rode lampje gaat branden en ik weet dat heel het station me nu terug hoort. "Jawel, hier zijn ze, de tributen van district 2. Applaus voor Gem Diamond en Rubbon Stone! 17 en 15 jaar oud."


jongen district 10: Will Sheepedee (18 jaar):
"Ach, het zijn capitoolmensen, ze zullen wel weten wat ze doen", zeg ik sussend.

Meisje D10: Allyssya Jordan: 17:

"Nu ja, misschien wel. Maar aangezien ze allemaal dezelfde stijl hebben, weet je niet hoe creatief ze zijn."

jongen district 10: Will Sheepedee (18 jaar):
"We zullen zien. Het is tenslotte de eerste keer, dus is eigenlijk alles nog origineel." Ik wil eigenlijk liever niet dat Allyssya zich nu al zorgen maakt over zo'n dingen. Daarbij, wat het ook zal zijn, we kunnen er niets aan veranderen.

Jongen district 11: Jamy Treetown (14 jaar):
Ik ga uiteindelijk ook naar het salon, wanneer i mijn vrolijke zelf terug heb gevonden en zit daar nog maar net wanneer Niketa binnenkomt met haar volledig geschminkte gezicht en haar opgestoken haar. Ze ploft neer in de zetel en sluit haar ogen. "Ha, Niketa, hoe zie jij eruit? Je bent net iemand van het Capitool. Blij dat dit maar voor even is en dat ik straks je mooie gezicht weer kan zien door al die Schmink.

Jongen district 7: Steven Treer (12 jaar):
Na het eten ga ik naar het salon en de burgemeester volgt mij. We beginnen tactieken te bespreken.Blijkbaar doet Wendolinne hetzelfde met rose.

Jongen district 2: Rubbon Stone (15 jaar):
We stappen samen de trein uit en ik begroet de juichende massa. Ik lach naar iedereen en neem zelfs tijd om handen te schudden. We lopen rustig door de menigte en achter mij glijd onze trein weg. Dan moeten we in een geblindeerde auto stappen, die ons naar het trainingscentrum zal brengen. De auto heeft moeite om weg te geraken, maar uiteindelijk laat de menigte ons gaan. We rijden weg.

Meisje district 11 Niketa Reaps (16jaar):

Ik lach naar Jamy. "Jij hebt makkelijk praten, jij bent een jongen. Nu ik erover nadenk. Stuward, moeten jongens niet gesminkt worden?" vroeg ik hoopvol. "Normaal wel," antwoordt hij, "maar bij Jamy heeft dat geen zin." Ik vraag me af wat hij daarmee bedoelt maar ga er niet verder op in. Ik ben eigenlijk allang blij dat mij haar nog altijd blond is.

Jongen district 11: Jamy Treetown (14 jaar):
Ik glimlach. "Ach arme Niketa."
"Je gaat nog veel meer afzien straks", zegt Stuward tegen Niketa. Ik hoop maar dat dit niet voor mij geld.

Meisje district 11 Niketa Reaps (16jaar):

"Hoe kan jij dat nauw weten," zeg ik tegen Stuward, "Jij moet niet op 10 centimeter hoge hakken lopen!"

Jongen district 11: Jamy Treetown (14 jaar):
Ik grinnik. "Ik denk dat hij bedoelt dat je straks nog ergere dingen dan hakken dragen gaat moeten ondergaan."
"Inderdaad. Tenzij je het minder erg vind dat al je haar uit je wordt getrokken dan dat je even op hakken moet lopen. En daarbij zou het me niet verbazen als ze nog meer hakken voor je in petto hadden", antwoord Stuward. Ik trek een pijnlijk gezicht. "Welk haar bedoel je dan?", vraag ik, ook al denk ik niet dat ik het wil weten.
"Beenhaar, okselhaar, sekslijn, voor de mensen die dat hebben en bij wie de buik getoond zal worden. Ik kan nog een tijdje doorgaan. Alles behalve het hoofdhaar."

Mesje D10: Allyssya Jordan: 17:

"Jip, alles is origineel voor de eerste keer. Maar een koe niet als beeld voor veeteelt. Weet je, het beste zou ik vinden moesten ze ons een fakkel en een bijl -natuurlijk geen echte, straks zijn ze nog bang dat ik er je hoofd afhak-" zeg ik lachend, "in ons handen steken, met een neutraal pak. De bijl zou voor slachten staan, en de fakkel voor het vlees braden. Maar bon, daar beslis ik uiteraard niet over."

Meisje district 11 Niketa Reaps (16jaar):

Ik kreun bij het vooruitzicht. "Hoe lang nog voor we aankomen?" vraag ik. "Wel,," antwoord Stuward, "aangezien het nu bijna 9u40 is en we om 12u20 aankomen is dan nog 2u40minuten." ik ontspan me weer. "Dan ga ik van die twee uur en veertig minuten ten volle genieten."

jongen District 8: Zanzar Zeneb (16 jaar):
Ik vloek in mezelf. Ik heb haar weer van streek gebracht. Ik sta recht, om haar achterna te gaan, maar bedenk me en ga weer zitten. Dan voel ik iets vreemd. Alsof er iemand aanwezig is in het salon. Ik kijk rond, maar er is niemand. Ik zucht en sluit mijn ogen. Ik dommel even in en droom vreemd.
"Zanar, Zanzar wordt eens wakker." Ik open mijn ogen en kijk recht in die van mijn broer.
"Kasim?", breng ik langzaam uit. Mijn broer knukt. "Oh Kasim, ik heb je zo gemist." Ik omhels hem stevig.
"Zanzar, ik wil dat je me even helpt. Ik zit met een dilemma."
"Ik luister."
"Ik wil niet dat een van jullie twee sterven, omdat ik denk aan jullie toekomst. Maar langst de andere kant wil ik dat jullie sterven, zodat jullie weer bij mij zijn. Langst de ene kant wil ik dat er een van jullie blijft leven voor onze zus, maar langst de andere kant weet ik dat ze onze ouders nog heeft. Catlynn verdient het zo hard om te winnen, maar langst de andere kant mis ik haar. God heeft me zojuist toestemming gegeven om nog een laatste keer naar haar toe te gaan. Ze zal me niet kunnen zien of horen. Ze zal enkel mijn aanwezigheid voelen. Maar eerst wil ik dus met jou spreken. wat denk je? Moet ik egoïstisch zijn en zeggen dat jullie andere districten moeten helpen om dat zelf te sterven? Of moet ik aan jullie denken? En aan wie vraag ik dan te blijven leven? Aan jou of aan Catlynn? Wie verdient et het meest? Mijn kleine broer of het meisje dat voor mij het meest betekend van allemaal?" Kasim zucht.
"We zullen elkaar helpen en allebei proberen te winnen, zonder rivalen te worden. Als we met twee overblijven, proberen we zo lang mogelijk te overleven in de arena. Diegene die het langst leeft zal dat uiteindelijk blijven leven, de andere komt naar jou", geef ik hem ten antwoord. De rest van mijn droom is leeg.

Kasim:
Ik wil mijn broer nog vragen of hij ons gesprek wil vertellen aan Catlynn, maar er is geen tijd meer. "Het is nu of nooit, als je dat meisje nog een keer wil vastnemen", zegt sinte Pieter. Ik zucht en knik. Sinte Pieter wijst me de weg en daar ga ik. Ik kom in de trein terecht en loop naar Catlynns coupé. Ik loop rustig door de muren heen. Ik hoor haar gebed en ben blij dat ze mijn verre tekens vanuit de hemel ontvangt. Ik ga achter haar staan en sluit mijn armen rond haar. Ik hou haar stevig vast en leg mijn hoofd op haar schouder. Ik druk een kus tegen haar onderkaak en sluit mijn ogen. Ik wil haar zo lang vasthouden als ik kan.

meisje district 8: Catlynn Kant (16 jaar):

Terwijl ik daar naar buiten stond te kijken kwam er een warm gevoel bij me binnen. Een vertrouwd gevoel, een gevoel van, van Kasim.
Ik keek in het rond maar zag niets. Ik keek terug naar de hemel en zei: "Dank je Kasim," Het was niet helemaal zoals vroeger, maar die warmte voelde heerlijk aan. Ik sloot mijn ogen en probeerde het warme gevoel zo lang mogelijk aan te houden.

meisje D3: Grace Walkman (17 jaar)
"Maak je klaar, we zijn er bijna", zegt Phillipa.
Ik sta snel recht en loop trek mijn kleding goed. Dan loop ik naar de deur om uit te stappen. Daar wacht ik tot die open gaat.

jongen D4: Bjorn Waterfall (18 jaar)
"Smakelijk", zeg ik tegen Lizz. We eten samen en dan zegt Dodoo: "Is het al zo laat? We moeten dringend voortmaken. Lizz, ik ga nog even je haar doen. Volg je me?" Hij staat echt en loopt richting Lizzs coupé.

meisje D5: Lieselore Watson (16 jaar):
uiteindelijk wil Nero nog even aan mijn haar werken, zodat ik er 'tenminste een beetje deftig voorkom' voor het publiek.

Jongen district 11: Jamy Treetown (14 jaar):
"Daarna kan je toch nog genieten? Ik denk dat het Capitool nog wel lachen kan zijn. Al die outfits die ze altijd dragen", glimlach ik. Ik zie weer alles positief. Zoals ik ooit met Dina had afgesproken: Ik zal alles positief bekijken.

Presentator: Marvin (18 jaar):
"Zie ze schijnen! Ze pakken heel het publiek in! Prachtig om te zien. Ze nemen de tijd om handen te geven en dan komen ze aan bij de auto. De auto heeft nog meer moeite om door te geraken dan bij district 1. En ze zijn weg. En ik krijg ondertussen binnen dat ook de trein van district 3 aan het toekomen is. Ja, en daar rijd hij het station binnen, hij komt tot stilstand en de deur zwaait open dames en heren!" Mijn rood lampje gaat branden, de mensen in het station kunnen we weer horen. "Applaus voor Fred Phone en Grace Walkman uit district 3! 15 en 17 jaar oud."


jongen district 10: Will Sheepedee (18 jaar):
"Dat kunnen ze ook associëren met district 7, weet je. Bijl om bomen te kappen en een fakkel om in het donker door de bomen te kunnen lopen. Neen, ik denk dat cowboy's dan nog beter zijn."

Meisje district 11 Niketa Reaps (16jaar):

"Ja, vooral omdat zo ons ook in van die kleren gaan steken." lach ik naar hem. "Jij hebt weeral makkelijk praten, jij bent een jongen. Ik zal het anders zeggen. Ik ga nog 2u en 40minuten genieten voordat ze al mijn haar uit trekken." Ik lachte opnieuw, maar vond de gedachte aan onthaard worden toch niet zo opbeurend....


Meisje van district 9 Amaranta Corn (17jaar):

Ik lachte naar Micheal en hij lachte terug. Ik wist dat hij weet wat ik bedoel. "Zijn er nog plannen voordat we aankomen in het capitool? Of zijn we vrij?" vraag ik aan Helga.
"Ik denk dat jullie nu vrij zijn; Waarom?" antwoord ze.
"Ik weet niet, gewoon om te weten." Ik eet de rest van mijn poffertje op.
"Ik wil trouwen." zeg ik dan.

jongen district 9: Michael Weading (18 jaar):
"Dat is ook de meest romantische manier om een huwelijksverzoek te doen", glimlach ik. Dan kijk ik naar mijn vader. Ik zie hoe er tranen over zijn wangen lopen. Ik kijk hem vragend aan. "Het is gewoon zo veel!", zegt hij emotioneel. "Mijn zoon die gaat trouwen!" Maar ik weet dat het ook te maken heeft met de situatie waar we in zitten. Het is een soort 'laatste wens'. "Wil je ons trouwen, vader?"
"Wel, ja , natuurlijk! Maar we hebben geen ringen", snikt hij.

Meisje van district 9 Amaranta Corn (17jaar):

"We kunnen het ook in het capitool doen. Daar kunnen de nodige voorzieningen getroffen worden. Ik zou het het liefste doen na enkele trainingsdagen, maar voor het interview. Dan kunnen de tributen die we willen helpen uitnodigen, om het toch een beetje feestelijk te houden. En je moet trouwens nog eerst 'ja' zeggen." ik glimlacht naar charles. "Sorry dat ik het je niet eerst gevraagd had, maar de tijd liet het niet echt toe..."

jongen district 9: Michael Weading (18 jaar):
"Bij jongens moet dat niet. Jij moet mijn hand niet vragen aan mijn vader, maar ik aan die van jou. Lieve schat, een ja heb je al van de eerste kus." Ik geef haar een knipoogje en neem haar dan stevig vast.

Meisje van district 9 Amaranta Corn (17jaar):

Ik glimlachte maar er kwam ook een droevige gedachte bij mij op. "Ik wou dat je dat kon, aan mijn ouders om mijn hand vragen." zei ik. Ze zaten thuis.En ik zou nooit meer thuis komen.
"Wacht even," zei ik. En ik liep naar mijn kamer.

jongen district 9: Michael Weading (18 jaar):
Ik kijk hoe ze weggaat en wacht.