De vrienden na hun grote reis

Aragorn:
De deur vloog open. "Mijn koning, ik heb hier een berich van Elrond van Rivendil. "Hij roept de 9 reisgenoten terug bij elkaar, voor iets belangrijks staat er" Ik nam de brief en las hem. "Ik heb hier geen tijd voor" Andwoorde ik en ik gooide de brief op de grond en at verder.


Thranduil:
Ik deed mijn ogen open, het was zoals altijd weer een mooie zomerse dag in Demsterwold. Ik zag in de verte mijn broer die een brief las, wat zou dat kunnen zijn?

Arwen
Ik stond op en nam de brief. Ik begon hem te lezen. "Aragon, het klink me wel belangrijk hoor", zei ik. "Mijn vader zou niet zomaar onze hulp vragen."

Meriadoc Brandebok
Er werd op de deur geklopt, toen ik net wou beginnen aan mijn diner. Eerst bleef ik zitten, maar toen er een tweede keer geklopt werd, stond ik recht en liep ik naar de deur. Ik deed mijn ronde hobbitsdeur open en zag daar een van de jongere hobbits staan.
"Een brief meneer meriadoc, merijn, een brief van een boodschapper. Hij zegt dat het van de ELFEN komt", zei hij. Hij sprak het woord elfen uit alsof het iets heel speciaal was. Ik nam de brief aan. "Dank je, Aad", zei ik. De jonge glimlachte verlegen en liep weg. Ik deed mijn deurtje toe en liep terug naar mijn eetkamer. Ik zou de brief wel na het eten lezen. Want zoals elk wezen weet is eten een belangrijk ding in ieder hobbitsleven.

"Maar Arwen ik kan jou en onze baby niet achterlaten" Andwoorde ik en ik legde mijn hand op Arwens buik.

Arwen
"Dan ga ik mee", antwoord ik vastbesloten.

Eowyn: Ik was samen met Faramir in Rohan. Het was nog vroeg in de ochtend en Faramir sliep nog, ik ging naar goede gewoonte eerst langs bij onze paarden. Hier trof ik ook Eomer aan, hij was aan het inpakken. "Dag broer, al zo vroeg op, ga je jagen?" Hij lachte naar mij en zei, "Ik zou ja zeggen, maar je zou mij toch niet geloven." Ik lachte, hij kende me al goed genoeg. "Ik heb een brief gekregen van Elrond," vervolgde hij, waardoor hij meteen mijn aandacht had. "Hij roept de negen reisgenoten terug samen en heeft mij, als koning van Rohan ook uitgenodigd. Ik vertrek zo gauw Faramir wakker is, en geef jullie de leiding over Rohan voor zolang ik weg ben." Ik geloofd mijn oren niet, Elrond zou hem niet uitnodigen als het niet belangrijk was, daarvoor had mijn broer het veel te druk. En nu moest ik weer hier blijven om Rohan te leiden, net als mijn oom mij had gevraagd voor hij naar de slag van Minas Tirith vertrok. "Ik ga mee," zei ik. Hij lachtte, "dat had ik al gedacht. Maar denk is na, wie gaat er dan op Rohan letten. Nee, deze keer kan je beter hier blijven, je hebt je moed al bewezen." Mijn overbezorgde overbeschermende broer toch. "Ik ga mee," zei ik opnieuw. "En jij gaat mij niet tegen houden." Hij zuchtte, "Laten we dit met Faramir bespreken." zei hij. Ik begon in ieder geval mijn zadel al te controleren.

Meriadoc Brandebok
ik begon rustig te eten en nam er, zoals altijd mijn tijd voor. Toen ik net gedaan had met mijn voorgerecht, klopte er iemand op mijn deur.

Aragorn: Ik keek terug naar de man met de brief. Maak een koets klaar. "Arwen, je vader zou ons niet voor niets laten komen, het moet wel iets ernstig zijn, het kan niet anders."

Arwen:
"Net daarom ga ik mee", zeg ik vastberaden.

Peregrijn Toek:
Meteen wanneer ik de brief heb gekregen, lees ik hem. Ik ren zo snel ik kan naar Merijn en klop op zijn deur.

Elrond:
Ik had boodschappers naar het hele reisgenoodschap gestuurd en hoop ze nu snel te zien. Ik loop rond in Rivendell en wrijf even over mijn hoofd, in de hoop mijn zorden dan te verzachten. Het helpt niet. Ik ga in een stoel in de eetzaal zitten en eet iets kleins. Dan ga ik naar de tuinen en zet me neer.

Gimli:
Heer Gimli, Een brief, een boodschapper uit Rivendell", ik sta meteen recht en loop naar de boodschapper. Ik lees de brief. "Ik vertrek meteen. Misschien kan ik dan nog met Legolas meereizen als ik door zijn landen ga." Ik maak meteen alles klaar voor vertrek en zonder meer vertrek ik richting demsterworld. Na enkele dagen kom ik aan bij de elfen.

Legolas:
Wanneer ik de brief lees, besluit ik niet meteen te vertrekken. Ik ga ervan uit dat ook Gimli de vraag gekregen heeft om naar Rivendell af te reizen. Ik wacht op hem. Wanneer hij na enkele dagen toekomt, begroet ik hem met open armen. "Gimli mijn beste", zeg ik blij.

Meriadoc Brandebok
Ik open mijn deurtje en zie Pepijn staan. Hij ziet er nogal opgewonden uit. "Kom binnen, Pepijn, mijn vriend. Ik was net klaar met mijn voorgerecht, je kan nog mee aan tafel schuiven voor het hoofdgerecht."

Thranduil: Terwijl Legolas en Gimli elkaar begroeten nam ik de brief die nog steeds op tafel lag. "Zozo, we gaan dus naar Rivendel" Riep ik enthousiast.

Aragorn: Ik nam de hand van mijn vrouw en escoteerde haar naar de koets.

Arwen:
"Bedankt Aragon", zei ik. Ik ging in de koets zitten. Aragon kwam naast me zitten en we vertrokken.

Frodo Balings:
Sam, Roosje en ik zitten samen te eten, wanneer er op de deur geklopt wordt. Ik had Sam en Roosje uitgenodigd zodat i niet alleen moet eten. Dat doe ik tegenwoordig wel vaker. Nu de oude Bilbo in Rivendell is gaan wonen, ben ik te vaak alleen. Ik sta recht en ga de deur openen. "Hallo," zeg ik tegen Aad. "Wat heb je daar?"
"Een brief. Van de ELFEN denk ik."
"Geef maar hier. En kom even binnen, eet een hapje mee."
"Bedankt meneer Frodo." De kleine hobbit komt binnen en zet zich bij aal tafel. Ik doe de deur dicht en terwijll ik naar de tafel loop, begin ik de brief te lezen.

Sam Gewissies:
"Wat staat erin?", vraag ik meteen nieuwsgierig.

Frodo:
"Elrond wil dat we naar daar gaan. Het klinkt noga belangrijk", antwoord ik.

Roosje Katoen:
"Dus jullie gaan weer op avontuur?", zei ik. Ik weet niet of ik teleurgesteld of opgewonden ben. "Dan zal ik na het eten meteen beginnen met je spullen bij elkaar te zoeken zeker", zeg ik tegen Sam.

Peregrijn Toek:
"Heb je die brief dan niet gekregen? Elrond vraagt ons te komen", zeg ik opgewonden. Ik laad me meeloodsen naar de eetkamer.

Legolas:
"We? Wie heeft hier gesproken van we? Gimli en ik gaan naar Rivendell. Jij blijft hier", zeg ik als ik hoor wat mijn broer zegt.

Gimli:
"Ach Legolas, laat die jongen toch meegaan."

Legolas:
"Neen, hij hoort hier thuis, bij ons volk. Gimli," nu sprak ik wat stiller, rechtstreeks tegen Gimli. "Hij kent de gevaren niet, hij is nog nooit buiten het bos geweest. Hij heeft nog nooit een ork gezien. Hij is niet gemaakt voor zo'n avonturen."

Gimli:
"Nog nooit een ork gezien zeg je?", zeg ik verbaast "Nou, dat is ernstig", mummel ik er nog achter.

Meriadoc Brandebok:
"Ik dacht hem na het eten te lezen. Maar nu heb jij al gezegd wat erin staat, dus kan ik hem even goed niet lezen. Elrond verwacht ons dus. Dan zullen we ons maar eens moeten klaarmaken zeker. Maar niet op een lege maag."

Thranduil: Ik voelde me gekrenkt. "Iedereen weet dat ik een betere boogschutter ben dan jij, en wat maakt het dan uit of ik al tegen orks gevochten heb of niet?" Riep ik tegen mijn broer. "Ik ga mee met je mee, met of zonder jouw akkoording"

Eowyn:

Ondertussen zaten we aan het ontbijt met Faramir. "Ik kom ook mee," zei hij. Haha, typisch. "Aragon en Arwen zullen er ook wel zijn, ik denk dat we met zen drieën moeten gaan." zei hij. Daarom hield ik dus zo veel van hem, hij had niet dat overbeschermende. "Je hebt het gehoord broer, we gaan." Eomer zuchtte en zette zijn beker neer. "Dan veronderstel ik dat we zo snel mogelijk vertrekken. Ik weet wie ik de leiding zal geven, mijn raadsman zal wel een oogje in het zeil houden. Ik ga hem spreken. Ik zie jullie over een half uur bij de stallen." Hij stond op en liep weg. Ik glimlachte naar Faramir. "Bedankt," zei ik. "Dat is heel graag gedaan, we kunnen je beter gewoon meenemen dan te riskeren dat je gewond geraakt in een poging ons onopgemerkt te achtervolgen." Ik lachte opnieuw en at rustig verder.

Peregrijn Toek:
"Je hebt weer eens gelijk Merijn", ik ga aan tafel zitten en we eten rustig verder.

Legolas:
Hij heeft weer te veel elfenwijn gedronken. Ik zucht. Beter schieten dan mij, jawel, in zijn dromen. Hij moet alles ook weer in competitie zetten. Beter met het zwaard, ja, dat is hij misschien wel, maar pijl en boog? En dan die toon die hij aanslaat. "Op die manier ga je zeker niet mee." Ik zucht. Ik heb nu geen zin in discussies.
"Jongens, wat is er aan de hand?" Ook dat nog. Onze vader, de koning, die zich ertussen mengt.
"Elrond heeft me gevraagd om te komen, zoals je weet."
"Ja, dat weet ik. en?"
"Thranduil maakte mij net op een felle toon duidelijk dat hij absoluut mee wil."
"Hoe zij hij het dan?"
"Iedereen weet dat ik een betere boogschutter ben dan jij, en wat maakt het dan uit of ik al tegen orks gevochten heb of niet?" Roep ik op dezelfde toon als Thranduil daarnet deed. "Ik ga mee met je mee, met of zonder jouw akkoording"
"Jongeman," zegt de koning tegen Thranduil, "Ten eerste moet je geen toestemming van hem, maar wel van mij hebben en daarbij is hij de kroonprins en hoor je ook aan hem te gehoorzamen. Zo'n toon gebruik je niet tegen Legolas." Hij zucht. Ik weet dat hij het al lang opgegeven heeft om Thranduil te temmen. Hij is een elf, met het koppige karakter van een dwerg. "Ik zal het voor een keer tussen de vingers zien. Je mag mee, maar er gaat nog iemand extra mee om je in het ook te houden. Het moment dat je je weer verzet tegen Legolas en hem weer tot last bent, kom je rechtstreeks terug naar huis. Heb je dat begrepen?"
Ja, mijn vader weet hoe hij zijn zonen moet aanpakken. Ik hoop dat hij nog lang mag leven, want mijn broer, ik weet niet hoe goed die gaat gehoorzamen als ik eenmaal op de troon zit.

Gimli:
ik sta te kijken naar de discutie en zie de koning erbij komen. 'Daar gaan we', denk ik, maar ik zwijg en wacht gewoon af.

Frodo Balings:
Wanneer we gedaan hebben met eten, begin ik meteen af te ruimen en pak ik mijn spullen bij elkaar. Veel zin in een avontuur heb ik niet. Ik heb het zowat gehad met avonturen. De ringdragen zijn was een hel.

Sam Gewissies:
Ik ga na het eten naar mijn eigen huisje, samen met mijn vrouw. We beginnen samen mijn spullen bij elkaar te stoppen.

Roosje Katoen:
Ik ga onze voorraadkasten bekijken en ontdek daar nog een redelijke voorraad weggebrood. Ik neem het mee en geef het aan Sam.

Meriadoc Brandebok:
Wanneer we gedaan hebben met het toetje, begin ik mijn spullen bij elkaar te pakken. Pepijn had de zijne al mee. "Zullen we naar Frodo en Sam gaan en samen met hen naar Rivendell reizen?"

Peregrijn Toek:
"ja, dat lijkt me een goed idee." Ik help Merijn even met de laatste hand te legen aan zijn pakken. "Ik ben echt verheugt om Aragon terug te zien, en ook Legolas en Gimli. En Gandalf natuurlijk."

Meriadoc Brandebok:
"Ja, ik ook." Mijn pakken zijn klaar en ik zwaai mijn rugzak op mijn rug. Samen met mijn stok loop ik naar buiten, met Pepijn op mijn hielen. We wandelen Bokland uit, naar de Balingshoek.

Peregrijn Toek:
We stappen stevig door en het duurt niet lang voor we zijn aangekomen. Ik klop op de deur van Frodo's huisje.

Gawen:

Na de Oorlog van de Ring heeft vrouwe Galadriël beslist om naar de onsterfelijke landen te gaan samen met de rest van ons volk en de andere ringdragers. De tijd van de elfen is voorbij. Zo zij ze. Nu is het tijd voor de mensen om op te staan. Nadat ze die mededeling had gedaan waren de meeste begonnen met hun pakken te maken. Ik niet. Ik kon niet vertrekken; Ik kon dit alles niet achter laten. Mijn geliefde Erinem was ook zijn pakken gaan pakken. Ik wou hem tegengenhouden maar het is niet gelukt. Ik ben er kapot van. Ons volk is twee maanden geleden vertrokken. Iedereen is weg. Behalve ik en 9 anderen. Ik heb het er vaak met vrouwe Galadriel over gehad. Eerst had ze ons verboden om te blijven. Maar uiteindelijk begreep zo onze gebondenheid. Niet iedereen was hier geboren. Ik wel. Ik heb nooit leven buiten dit bos geweten. Ze had mij de controle over de rest van de elfen gegeven. En dan was ze vertrokken. Ze zouden eerst naar Rivendel gaan en vandaaruit doorreizen naar de Grijze Havens. Ze zouden nu ongeveer in Rivendel moeten aankomen.
Met vrouwe Galadriel was ook de schoonheid en het licht verdwenen. Nu was het een gewoon donker bos. Hoog in onze bomen was het wel licht. Waar we woonden op de platformen. Maar de bodem van het bos was nu donker en koud. We deden ons best om de schonheid te behouden maar het was moeilijk werken. Daarbij kwam dat ik niet de enige was vanwie de geliefde twee maanden geleden vertrokken was. We hielden nu een jaar rouw. Dat was de gewoonte bij elfen. Een jaar om te rouwen. Dat is niet lang in een elfenleven maar dat stonden we ons zelf ook niet toe. Zeker nu niet. Ik zat onder de boom waar ik altijd met Erinem zat en keek naar het donkere bos. We zouden hier lampen moeten hangen, dacht ik. Om terug wat licht te brengen. Maar niet nu, nu was het tijd om te rouwen.

Ragyogás:

Fluitend wandel ik op één van de prachtige heuvels van Rivendaal. Ik heb het hier altijd al prachtig gevonden. De heuvels zien er zo magisch uit, maar toch blijven ze zo natuurlijk. Ik vind Rivendaal één van de prachtigste plekken van heel midden-aarde. Ik denk, dat iedereen die hier ooit is geweest dat wel vind. Als moet ik toegeven, dat de andere elfensteden ook zeer mooi zijn.