Waar elk hoofdstuk nog mooier is dan het vorige

Peter:
Ik liep vrolijk achter Polly aan. Het was fijn om zo onthaalt te worden. We liepen naar de woonkamer en kregen daar een stoel aangewezen. "Zet je toch neer, ik ben zo blij jullie te zien3, zei mevrouw bever. Ik wilde me neerzetten op een van de stoeltjes, maar besloot dan toch om op de grond te gaan zitten. "Ik vrees dat er anders geen stoel meer is", zeg ik glimlachend.

Polly:
Ik zette me op een stoel maar zag dat Peter niet hetzelfde deed. "Maar jongen toch, je gaat toch niet op de grond zitten," zei mevrouw bever, "Wacht, ik ga wel even een stoel voor je halen." waarop ze een van de gangen van de burcht inwandelde. "Zo," zei ik. "Hier is Lucy zo te zien al niet.Ik vraag me af of ze haar zelf heeft gezien, want ze heeft er helemaal niets over gezegd."

off: Ik bedoel dat de stoel dan stuk is, dus dat het dan geen stoel meer is, dus dat er dan geen stoel meer is...

Peter:
Mervrouw bever komt terug met een grotere stoel die er ook iets steviger uit ziet.
"Bedankt", zeg ik en ik ga zitten.
"Mevrouw bever, hebt u Lucy gezien?", vraag ik dan.

Polly:
Ik zie dat Edmund nog niets heeft gezegd. Hij is altijd vrij stil bij de bevers, ik denk dat dat iets te maken heeft met de eerste keer dat hij hier was. Toen is hij weggelopen, wat niet erg beleefd was.